De laatste loodjes

16 Juli, ondanks dat onze werklijst voor de boot niet klaar is begint de tijd te dringen. We moeten weg. Maar eerst nog de laatste loodjes.

Het is druk op de werf, en we zijn niet de enige. De boot moet er nog uit om het onderwaterschip schoon te maken, de Oceanvolt elektromotor te onderhouden, de romp schoon te maken en in de was te zetten. Lucia Mason de Boer komt ons helpen. Lucia is begin december mee geweest met de retourtocht Lowestoft en we zijn heel blij met haar hulp.

Partir c’est mourir un peu

In naam van Zijne Majesteit de Koning der Nederlanden

Nadat ik mijn moeder gedag heb gezwaaid rijd ik door naar Casper. Casper is gevolgmachtigde van fastcruising.yachts en bij hem haal ik de Zeebrief op. Dit is het eigendomsbewijs van de boot, en wordt afgegeven door IL&T, Inspectie Leefomgeving en Transport, onderdeel van het Ministerie van Infrastructuur en Transport. Het verkrijgen van deze Zeebrief had nogal wat voeten in de aarde. We moesten langs verschillende instanties. Een terugblik.

IL&T

Het IL&T is een lastige instantie om mee samen te werken. Men is zelf niet altijd goed op de hoogte van de eigen regels en wij vallen als kleinste zeilcharterbedrijf van Nederland klaarblijkelijk buiten alle gebruikelijke vakjes. Men weet zich simpelweg geen raad met ons.

Als we aangeven dat we verhuizen met ons bedrijfsadres geven ze aan dat we een nieuwe aanvraag moeten opstarten en opnieuw moeten betalen.

IL&T reageert niet of nauwelijks op vragen, de status van de aanvraag wordt op hun website niet online bijgehouden (doen ze nooit naar eigen zeggen), en hun invulformulieren zijn een drama, als waren ze door AI gegenereerd. Bij navraag weten ze vaak zelf ook niet wat er ingevuld moet worden. Dan treedt per 1 juli ook nog de nieuwe wet in over de registratie van boten. We moeten voor 1 juli klaar zijn.

RDI

Voordat we naar het IL&T kunnen gaan moeten we bij het RDI (Rijksinspectie Digitale Infrastructuur, voorheen Agentschap Telecom) nog een nieuw MMSI nummer aanvragen ( marifoon id nummer). We hebben eerder een bedrijfsmatige aanvraag gedaan, maar men heeft ons een MMSI nummer voor de pleziervaart gegeven. Het duurt even voordat we dit duidelijk hebben gemaakt.

En deze aanpassing dreigt opnieuw fout te gaan. Men omschrijft ons in de nieuwe bevestiging nu als een binnenvaartschip. Opnieuw bellen. Ik heb werkelijk drie keer aan de telefoon moeten uitleggen dat we geen binnenvaartschip hebben maar een zeilcharterjacht. Moeilijk, ik verlies mijn geduld en probeer netjes te blijven.

Kadaster

Eind goed al goed

Alles eindigt bij het IL&T en uiteindelijk treffen we hier een behulpzame en deskundige medewerker en wordt het geregeld. Onze Zeebrief (Certificate of Registry) is nu dan eindelijk, ‘en in naam van Zijne Majesteit de Koning der Nederlanden’, binnnen.

Gelukkig heeft Ester het geduld voor dit soort zaken en heeft zij deze gehele ambtelijke last op haar genomen. Maar ik merk dat haar humeur er onder te lijden heeft. Het heeft haar wat tijd en frustratie gekost.

Het schuurtje

Op de dag dat we takelen komen Koene en Marina om ‘onze auto met inhoud’ op te halen. Alles wat niet op de boot paste werd de afgelopen maanden in de auto gepropt. We noemden hem ‘het schuurtje’, en vroegen een buur hierop een oogje in het zeil te houden. De fiets en de stofzuiger zitten er ook in. Fietsen huren we wel en een kruimeldief zal het werk moeten doen.

Antifouling en het milieu

Als de boot boven water in de banden hangt zie ik dat er, ondanks dat we Coppercoat antifouling op de romp hebben, aardig wat aangroei op zit. Lucia ‘bezemt’ het met de hogedrukspuit er af. Daarna ga ik er met een staalschraper bij langs en als dat gedaan is schuren we de epoxy-koperlaag licht op. De antifouling is daarna zo goed als nieuw. Er zit geen enkele beschadiging in.

Onder onze boot komt geen chemische troep vrij bij het schoonmaken. Als onze buurman de zelfslijtende antifouling van zijn jacht afspuit kleurt de grond bloedrood. Het is mij duidelijk wat slechter is voor het milieu.

Onderhoud Oceanvolt

Ik heb me afgelopen twee maanden zorgen gemaakt om de offerannodes op de Oceanvolt aandrijving. De annodes lossen te snel op in het zoute water. Dit keer blijkt het gelukkig mee te vallen. Ik vervang alleen de annode op het draaiende gedeelte. En voorzie de motor ook gelijk van nieuwe olie en schroefvet.

Nog een afscheid

Ester en Lucia maken de volgende dag de romp schoon en plakken nieuwe naamstickers achter op de zijkanten. Onze naam stond op de spiegel maar deze was niet meer zichtbaar nadat we het tweede reddingsvlot geplaatst hadden. Als het bovenwaterschip daags erna in de was is gezet ziet het er allemaal heel netjes uit. JPK kan de plomp weer in.

’s Avonds komt broer Epke op bezoek, en na het afscheid, vertrekt hij samen met Lucia weer richting Friesland.

Willemsoord bedankt

We geven Raymond en Cindy een bos bloemen en danken hun voor de goede zorgen in Willemsoord. Willemsoord is een jachthaven, een jachtwerf en een camperplek en ze zijn hier maar wat druk mee. Ik heb met plezier hier op de werf aan de boot kunnen werken. Als we afscheid hebben genomen van de andere booteigenaren op onze steiger zijn we klaar voor vertrek. We hopen dat er een plekje voor ons is wanneer we terugkomen. Willemsoord is een fijne haven.

’s Avonds is het nog de laatste dingen inruimen en met de ‘dichtste bolstapelingmethode’ houden we nog ruimte over ook. De laatste benodigde loodjes voor Den Helder zijn klaar. We gaan te bedde, klaar voor de reis naar Loriënt.

Read the previous post

Read the next blog